5 lipca bieżącego roku w siedzibie Collegium Humanum odbyła się druga edycja konferencji naukowej “Młodzież w czasach pandemii”.
Pierwsza edycja konferencji, która odbyła się w 2020 roku posiadała stricte ekspercki charakter, natomiast obecnie przyszedł czas na głos studencki. Pierwotnie socjologiczny charakter badań został poszerzony o blok psychologiczny, a zaangażowanie studentów Collegium Humanum pozwoliło na uzyskanie ważnych wyników w zakresie funkcjonowania młodzieży w sytuacji izolacji społecznej.
Konferencja oparta została na autorskich badaniach ilościowych i jakościowych (łącznie 199 respondentów) koordynowanych w części psychologicznej przez dr Emilię Samardakiewicz-Kirol, a w części socjologicznej przez dr. Bartosza Łukaszewskiego, pomysłodawcę cyklu.
Wydarzenie otwarte zostało słowem wstępnym JM Rektora Collegium Humanum prof. dr. hab. Pawła Czarneckiego oraz koordynatorów badań – dr Emillii Samardakiewicz-Kirol i dr. Bartosza Łukaszewskiego.
Studentki Collegium Humanum: Magdalena Nowicka, Wiktoria Krzan oraz Anna Domaradzka przedstawiły referat pt.: Style radzenia sobie ze stresem wśród studentów podczas pandemii COVID-19 oparty na badaniach realizowanych przez Koło Naukowe Studentów Collegium Humanum Psychologii PRAKSIS. Rezultaty psychologicznego komponentu badań wskazują, iż jeden z głównych stresogennych czynników w czasie edukacji zdalnej stanowi obawa przed powrotem do stacjonarnego trybu zajęć, a wśród studentów pierwszorocznych brak doświadczenia w stacjonarnym, bezpośrednim trybie edukacji i nierzadko kontakt z uczelnią jedynie w formie sieciowej.
Studentki Oliwia Owczarzak (Collegium Humanum/Warszawa) i Monika Niedźwiecka (Collegium Humanum/Rzeszów) przedstawiły pod kierunkiem dr. Bartosza Łukaszewskiego rezultaty socjologicznego projektu badawczego pt.: Strategie adaptacyjne młodzieży studenckiej i subkulturowej w czasie pandemii, realizowanego poprzez wywiady indywidualne-pogłębione (IDI) ze studentami 6 rodzimych uczelni oraz uczestnikami działań Klubu Młodzieżowego “Alternatywa” w Warszawie. Pandemia w znaczącym stopniu ograniczyła zakres interakcji młodzieży subkulturowej, a także młodzieży zagrożonej marginalizacją i wykluczeniem społecznym, natomiast nie osłabiła spójności mentalnej owych młodzieżowych podkategorii. Studenci animowali za to bezpośrednie interakcje ze znajomymi, acz szeroko pojęta społeczna izolacja wpłynęła na trwałe osłabienie mentalnej spójności i swoistą sinusoidalność nastrojów.
Wszystkim studentom uczestniczącym w realizacji badań gratulujemy zaangażowania!
